تصميم

تو زندگی مهم نيست چه تصميمی بگيريم مهمتر اينه که با تصميمی که گرفتيم چطور برخورد کنيم،خودمون و تصميمون رو دوست داشته باشيم و بعد از تغيير و تحولی که می دهيم به جای فکر کردن به گذشته و شک کردن به درستی تصميمی که گرفتيم به ساختن و لذت بردن از آينده ای که ثمره تصميممون هست فکر کنيم، اگر من همين يک نکته کوچک رو بلد بودم بعد از پس دادن کارم تامدتها خودم رو روزانه چند بار به خاطر تصميمی که گرفته بودم محاکمه نمی کردم و در افکار منفی خودم غرق نمی شدم.

اگر به خاطر خودتون، بچه تون ، رابطه تون يا هر چيزی تصميم به قطع کار يا تحصيلتون می گيريد يا رابطه ای رو تموم می کنيد يا تصميم به جابجايی يا مهاجرت می گيريد، وقتی تصميمتون رو عملی کرديد حساب کنيد که در نقطه صفر هستيد و گذشته تمام شده، يک لحظه بهش فکر نکنيد به آينده پيش رو فکر کنيد، ازش لذت ببريد، به ساختنش اونجوری که دوست داريد فکر کنيد و زندگی کنيد با تمام وجود در هر لحظه به دنبال نکات مثبت شرايط حال بگرديد و نقاط منفيش رو برای خودتون از اونچه هست بزرگتر نکنيد.

تنها چيزی که وجود قطعی داره زمان حال هست پس بيشتر توجه مون بايد به همين زمان باشه نه قبلی که گذشته و نه بعدی که هيچ حسابی برش نيست