خیریه

سلام دوستان،

می دونم خیلی بده نامرتب نوشتن اما گاهی نمی شه. بعضی وقتها هم وقت دارم اما حواسم خیلی جاهای دیگه است. سرم هم شلوغتر شده. بقولن همه کاره هیچ کاره شدم. یکی از کارهای خیریه رو از دیروز شروع کردم و برای یکی دیگه اش هم فردا می رم صحبت کنم. نفع هر دوشون مستقیم یا غیر مستقیم به بچه ها می رسه و اینش بهم حس بهتری می ده. مشاورم کار دیگه ای هم بهم پیشنهاد کرد که راستش خیلی از حد توانم خارجه اما بهم گفته تو سرم نگهش دارم شاید یک روزی خواستم امتحان کنم. کارش اینه که برم به بچه هایی سر بزنم که مدتهاست تو بیمارستان بسترین و خونواده شون جای دیگه زندگی می کنن یا به هر دلیلی نمی رسن بهشون سر بزنن. باهاشون بازی کنم کتاب بخونم حرف بزنم. اما روحن توان دیدن کوچولوهای بیگناه رو ندارم. شاید یک روزی قویتر شدم.

یک چیزی هم می خواستم در مورد کسایی که می خوان برای تحصیل اقدام کنن بنویسم اما الان نمی رسم. پست بعدی حتمن می نویسم.