روزمره غرآلود

نمی دونم چطوری زمان بیکاری من همزمان می‌شه با هزار تا کار تو و وقتی تو وقت آزاد داری من مثل شوید دنبال دمم می‌دوم، گله نیستها موندم تو کف کار روزگار.

لیست کارهایی که می‌خواستم این ماه انجام بدم افتاده رو کاناپه و بهم دهن کجی می‌کنه.

خودم رو خفه کردم بس که فیلمهای اعصاب خورد کن دیدم این چند روزه. این فیلمه رو هم دوست نداشتم بسکه شخصیتهاش رو درک نمی کردم.

یک نفر دیشب برام یک ایمیل پر از سوال و نگرانی فرستاده بود جوابش رو که دادم برام ایمیل زد تشکر کرد که چقدر آروم شده ، کاش می تونستم از این ایمیلها برا خودم هم بزنم خودم رو آروم کنم.

وقت می کشم اساسی و کسل کننده. شدم مثل این کنه ها که توی مسنجر کمین می کنن هر کی از راه می رسه یک سلام می نویسن براش.

چقدر وقتی آدم بیکاره یک هفته طول می کشه تا تمام شه خدا به داد ماهش برسه.

دچار وسواس شدید شدم همیشه دارما اما الان بدجور شدیده.