Thursday, July 12, 2007

نگاه دوباره

دو سه روزه خيلی دارم فکر می کنم به اينکه چرا اينقدر اين مسئله برام مايه فکر شده،چرا نمی تونم تصميم بگيرم به چند سال پيش فکر می کنم که کندم و اومدم چرا اونموقع اينقدر فکر نمی کردم و همه چيز رو بالا پايين نمی کردم، مطمئنا سن کمتریه دلیل اصلی بوده اما دلیل دیگه و شاید اصلیتر ترسمه که بیشتر شده،وقتی به راهی که تا کنون اومدیم نگاه می کنم و سختیهایی که پشت سر گذاشتیم فکر می کنم چه طور من اینقدر شجاع بودم چه طور تونستم تو اون شرایط سخت که هیچ از هیچ معلوم نبود تصمیمات اصلی زندگیم رو بگیرم و پیش برم چرا حالا اینقدر دست دست می کنم دفعه اول مهاجرت رو به رغم تنهاییم راحتتر انجام دادم حتی خيلی کمتر می دونستم که کجا دارم می آيم.اما بعضی تصميمات رو بايد با بی کلگی گرفت. حد اقل الان می دونم که تنها نيستم،همراهی مهربون برای تمام لحظات غم و شادی دارم کوله باری از تجربه اين چند سال با خودم دارم و خيلی بيشتر از اون موقع می دونم.به خاطر دلايل بالا فکر می کنم اين مقايسه ها رو ديگه نبايد ادامه بدم،البته تا انجاش اونچه بود واقعيت و شواهد موجود بود اما از اين جا به بعدش اونچه که بنويسم افکار من خواهد بود به اضافه شنيده هام و موضع گيری ناخود آگاه مغزم برای اينکه اونچه توش​می گذره رو به من ثابت کنه گو اینکه خودش هم نمی دونه چی رو می خواد ثابت کنه ، از شرايط موجود راضی نيست و می ترسه تن به تغيير بده،اما من تصميم گرفتم ديگه تحت تاثيرش قرار نگيرم،می تونه هر چی دلش بخواد سعی کنه آسمون ريسمون بهم ببافه اما منم که بايد عاقل باشم و به دامش نيفتم، بدونم که اينها رو همه از ترسش می گه.
به نظر من تجربه مهاجرت خيلی منحصر بفرده هيچ کس نمی تونه بگه خوبه یا بده، ممکنه برای هر کسی خوب باشه يا بد بسته به انتظاراتش و روحيه اش و اوليتهاش،همين طور کجا بهتره اونم باز بستگی مستقيم به خود فرد داره.
اما تجارب شخصی دو بخش داره يک بخشش کاملا بيرونی هست و قابل تعميم مثل همين قانون بيمه که من سعی کردم تا جايی که می تونم کامل توضيحش بدم که من فکر می کنم اين بخشش کاملا قابل انتقال به ديگرانه اما يه بخشش کاملا فردی هست مثل بخش روحی يا احساسيش يا مشکلات خاصی که يک شخص بخصوص پيدا می کنه که اين بخش قابل عموميت دادن نيست،من سعی می کنم بخش بیرونی رو تا اونجا که بتونم توضيح بدم،شما هم اگه سوالی داشتين حتما بپرسین خوشحال می شم اگه بتونم جواب بدم حتما اینکارو می کنم يا کسی رو می شناسین که می خواد برای ادامه تحصيل تصميم بگیره يا اقدام کنه آدرس اينجا رو بهش بدين شايد جواب سوالاتش رو اينجا پيدا کنه يا از من بپرسه شايد بتونم کمکی کنم.
سعی می کنم تا جایی که بشه اين بحث رو بيرونی نگه دارم و تجارب شخصيم (اونهايی که منحصر به خود من بودن)رو در قضاوتهام دخالت ندم که شايد گاهی نتونم و جبهه گيری کنم اما تلاشم رو می کنم.

1 comment:

Anonymous said...

salam nava jan. mamnun az etelaate jalebi ke dar morede alamn gozashti
mao shoharam har do ghasde mohajerat darim. alan iran hastim. man 24 salame va un 29 saleshe.
man khodam dar hale hazer shahrie 4 term ro mitonam taghabol konam.mikham komakam koni ke chi kar konam
email man
parand.rasti@yahoo.com
age etelaati dar morede reshte va shoghle khodam va shoharam mikhay baram email befrest ta man ham hame etelaat ro barat send konam.
shayad yek roozi royahae man ham be haghiaght berese
mamnoon